Dat een hogere verteerbaarheid leidt tot een hogere melkproductie is bekend. Maar wat is de achtergrond van een hogere melkproductie en gehaltes wanneer gras-klaver gevoerd wordt i.p.v. gras terwijl beide kuiluitslagen eenzelfde verteerbaarheid hebben?

Afgezien natuurlijk van het verschil in kleur van de bloem is het grootste onderscheid dat witte klaver over de grond kruipt via bovengrondse stolonen en dat rode klaver niet uitstoelt. Een ander onderscheid is dat witte klaver een relatief laag groeipunt kent in tegenstelling tot rode klaver, die juist een relatief hoog groeipunt kent.

Een productieve klaver kan tot 300 kg stikstof per ha binden. Klaver vergt wel extra aandacht, zowel bij de uitzaai als bij het management. DSV heeft veel ervaring met klaver en wil deze graag met melkveehouders delen.

Met hitte records richting 40 °C in zuid Nederland heeft de grasmat het zwaar. Engels raaigras is de belangrijkste component in de meeste grasmengsels. Engels raaigras is een cool season gras dat het beste presteert tussen 16-24 °C. Vanaf een temperatuur van 27 graden °C neemt de productie af. Bij nog hogere temperaturen probeert het gras vooral te overleven.

Door haar cruciale rol bij het behoud c.q. verbeteren van de bodemvruchtbaarheid en revenuen daarvan voor de volgteelt, moet een groenbemester in de opinie van DSV zaden veel meer gezien worden als startgewas en niet zozeer als nateelt. Dit betekent dat de volgteelt leidend is bij de afweging welke groenbemester of groenbemestermengsel er wordt gekozen en je daarbij rekening houdt met eventuele erfenissen (structuurschade, aaltjesopbouw, extra vastgelegde mineralen) vanuit het verleden. In bouwplanverband kan dit betekenen dat je op een perceelsspecifiek groenbemestingsgewas uitkomt.